مش انا ......!!!!!
لكن ده شخص قابلته وانا ماشى فى شارع من شوارعنا اللى خانقها السكون ، وفى ساعها متاخره
يومها ماكنش فى الشارع غيرى انا وهو، والحاجه الوحيده المسيطره على تفكيرى هى ليه انا كنت بشغل نفسى زمان بانى اقرا افكار الناس ..
وليه كنت بفرح وقتها لما يطلع اللى انا خمنته فعلا وحقيقى كان الشخص اللى قدامى بيفكر فيه ، مع انى كنت بزعلها بعدها لانها كانت دايما بتكون افكار حيوانيه ....
المهم ان فى وسط معمعتى العقليه السخيفه دى ، قابت الشخص ده ،،، المجنون ...
كان من الواضح انه فى دنيا غير دنيتنا .. لكن انا كنت حاسس انه شايفها جميله فى عنيه ..
مش عارف ... ممكن اكون حسدته وقتها ، لكن جت فى بالى حاجه غريبه !!!!!
ليه مع كل انشغالى التافه بانى اقرا افكار الناس ، وكانها لعبه انا مستمتع بيها .. ماحاولتش انى اقرا افكار شخص مجنون.
ليه مافكرتش انى اعرف ياترى هو شايف العالم ازاى ..
مش يمكن يكون المجنون ، هو اللى شايف العالم صح ، ومش يمكن يكون هو الوحيد اللى عنده الرؤيه النموذجيه للحياه..
مش ممكن تكون الحياه فى عنيه هى المدنيه الفاضله ، مش اللى اتكلم عليها أفلاطون
ليه مايكونش ربنا لما قال انهم مرفوع عنهم القلم ، يكون ده لانهم من المختارين ،ولان معاهم المعنى الحقيقى للأشياء
وليه مايكونش ربنا اودع جزء من سر حكمته جواهم ،، ولانه عليم بمدى غباء البشر ، فكان عارف ان مافيش حد منهم هايحاول يستخلص الحكمه دى ، بالرغم من ان الحكمه دى عايشه وسطنا ....
المجنون ،لاول مره كنت شايفه خايف منى ولقيته بيمد فى خطاه والخوف مرسوم على ملامحه ، مع انى كنت دايما انا اللى بخاف منه
مش يمكن لانى حسيته وقتها ،، فخاف على السر ...
